WEF’in Genç Küresel Liderleri
06 Haz 2024
- Paylaş:
WEF’in “Genç Küresel Liderleri”
Dünya Ekonomik Forumu (WEF), Genç Küresel Liderler programı aracılığıyla dünya çapında hükümetlerde görev alacak yetkin liderler yetiştirerek Büyük Sıfırlama hedeflerinde ilerlemeyi nasıl sağlamıştır?
Bu program, 1992 yılından itibaren 3.800’den fazla politikacı, devlet görevlisi, kraliyet ailesi üyesi, iş dünyası lideri, bankacı, teknoloji mucidi ve sosyal girişimciye hizmet etmiş ve büyük kaynaklara sahip, görevlerine tutkuyla bağlı liderlerden oluşan geniş bir küresel ağ haline gelmiştir. 2004 yılında başladığından beri, 400’den fazla lider ve yetkili bu programa katılarak kariyerlerini geliştirmiştir.
Yarının Etkili Küresel Liderleri ve Genç Küresel Liderler arasından seçilmiş örnekler… (Yıllara göre)
Politikacılar;
1993: Tony Blair, Birleşik Krallık Başbakanı (1997-2007)
1993: Angela Merkel, Almanya Şansölyesi (2005-2021)
1993: Vladimir Putin, Rusya Devlet Başkanı (2012-)
1993: Viktor Orbán, Macaristan Başbakanı (2010-)
1993: Nicolas Sarkozy, Fransa Cumhurbaşkanı (2007-2012)
1993: José Manuel Barroso, Avrupa Komisyonu Başkanı (2004-2014)
2000: Chrystia Freeland, Başbakan Yardımcısı ve Maliye Bakanı, Kanada (2019-)
2002: Ilir Meta, Arnavutluk Cumhurbaşkanı (2017-)
2003: Greg Hunt, Avustralya Sağlık ve Yaşlı Bakımı Bakanı (2017-), Avustralya’nın Covid-19 müdahalesine öncülük etti.
2005: Gavin Newsom, Kaliforniya Valisi (2019-)
2005: Kanada Başbakanı Justin Trudeau (2015-), barışçıl protestoculara karşı Acil Durumlar Yasası’nı kullandı.
2006: Thani bin Ahmed Al Zeyoudi, Dış Ticaretten Sorumlu Devlet Bakanı, Birleşik Arap Emirlikleri (2020-)
2006: Sanna Marin, Finlandiya Başbakanı (2019-)
2008: Karien van Gennip, Sosyal İşler ve İstihdam Bakanı, Hollanda (2022-); VGZ sağlık sigortası CEO’su (Kasım 2020)
2008: Ed Miliband, İklim Değişikliği ve Net Sıfırdan Sorumlu Gölge Devlet Bakanı, Birleşik Krallık (2021-)
2009: Anies Baswedan, Cakarta Valisi, Endonezya (2017-)
2009: Sebastian Kurtz, Avusturya Şansölyesi (2017-2021), aşı yanlısı ancak zorunlu aşılara karşı (29 Temmuz 2021), yolsuzluk iddiaları nedeniyle Ekim 2021’de istifa etmek zorunda kaldı ve yerine Schallenberg (daha az tereddütlü) geçti.
2010: Alexander De Croo, Belçika Başbakanı (2017-)
2010: Vincent van Quickenborne, Adalet Bakanı, Belçika (2020-)
2011: Jagdeo Bharrat, Guyana Başkan Yardımcısı (2020-)
2013: Ida Auken, Danimarka Çevre Bakanı (2011-2014), şu anda Folketing milletvekili ve WEF’in meşhur 2030’a Hoş Geldiniz: Hiçbir Şeye Sahip Değilim, Mahremiyetim Yok ve Hayat Hiç Bu Kadar İyi Olmamıştı makalesinin yazarı.
2014: Yeni Zelanda Başbakanı Jacinda Ardern (2017-) sert sokağa çıkma yasaklarına öncülük etti.
2016: Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron (2017-) aşı pasaportlarını başlattı ve “aşı olmayanları kızdırmak” istedi.
2016: Jens Spahn, Sağlık Bakanı, Almanya (2021-)
2019: Carlos Alvarado Quesada, Kosta Rika Devlet Başkanı
2019: Mamuka Bakhtadze, Gürcistan Başbakanı (2018-2019)
2019: Kamissa Camara, Dijital Ekonomi ve Tahmin Bakanı, Mali (2019-2020)
2019: Juan Guaidó, Venezuela Devlet Başkanı (2019-)
2019: Annika Saarikko, Finlandiya Başbakan Yardımcısı (2020-)
2020: Faisal Al-Ibrahim, Ekonomi ve Planlama Bakanı, Suudi Arabistan (2021-)
2020: Shauna Aminath, Çevre, İklim Değişikliği ve Teknoloji Bakanı, Maldivler (2021-)
2020: Hammad Azhar, Enerji Bakanı, Pakistan (2021-2022)
2020: Annalena Baerbock, Dışişleri Bakanı, Almanya (2021-)
2020: Ugyen Dorji, İç İşleri Bakanı, Bhutan (2018-)
2020: Karina Gould, Aile, Çocuk ve Sosyal Kalkınma Bakanı, Kanada (2021-)
2020: Paula Ingabire, Bilgi İletişim Teknolojisi ve İnovasyon Bakanı, Ruanda (2008-)
2021: Vera Daves de Sousa, Maliye Bakanı, Angola (2019-)
2021; Martín Guzmán, Ekonomi Bakanı, Arjantin (2019-)
2021: Ronald Lamola, Adalet ve Islah Hizmetleri Bakanı, Güney Afrika (2019-)
Kraliyet Aileleri;
2001: İsveç Veliaht Prensesi Victoria
2003: Danimarka Veliaht Prensi Frederik
2004: Hollanda Prensi Willem-Alexander
2005: Norveç Veliaht Prensi Haakon
2007: Belçika Kraliçesi Mathilde
2008: Fas Prensesi Lalla Salma
2010: Suudi Arabistan Prensi Bandar Bin Khalid Al Faisal
2012: Danimarka Veliaht Prensesi Mary
2015: Prenses Reema Bint Bandar Al-Saud, Suudi Arabistan’ın ABD Büyükelçisi.
İş ve teknoloji girişimcileri;
1995: Paul Allen, Microsoft’un kurucu ortağı
1993: Richard Branson, Virgin Records ve Virgin Air’in kurucusu
1993: Jorma Ollila, Shell Oil Yönetim Kurulu Başkanı
1993: Jacob Wallenberg, Yatırımcı Başkanı
1995: Michael O’Brien, Başkan Yardımcısı, Goldman Sachs International
1997: David Filo, Yahoo’nun kurucu ortağı
1998: Jeff Bezos, Amazon’un kurucusu
1999: Pierre Omidyar, eBay’in kurucusu
2001: Jack Ma, Alibaba ve Alipay’in kurucusu
2002: Larry Page, Google’ın kurucusu
2005: Niklas Zennström, Skype’ın kurucusu
2005: Ali Y. Koç, Başkan, Koç Holsings, Türkiye
2005: Marc Benioff, Salesforce CEO’su
2007: Jimmy Wale, Wikipedia’nın kurucusu
2008: Elon Musk, Tesla Motors’un kurucusu
2009: Chad Hurley, Youtube’un kurucu ortağı
2010: Evan Williams, Twitter’ın kurucu ortağı
2010: Ricken Patel, Avaaz’ın kurucusu
2010: Mark Zuckerberg, Facebook/Meta’nın kurucusu
2014: Leah Busque, TaskRabbit’in kurucusu
2014: David Karp, Tumblr’ın kurucusu
2016: Joe Gebbia, Airbnb’nin kurucusu
2019: Anjali Sud, Vimeo CEO’su
2021: Zhengyu He, sistem mühendisliği başkanı, Ant Financial (Alipay’in yan ürünü ve Çin’deki Sosyal Kredi sisteminin temeli)
Medya ve ünlüler;
1993: Bono, şarkıcı ve ONE kampanyasının kurucularından
1993: David Roy Thomson, Thomson Reuters Yönetim Kurulu Başkanı
2002: Carlos Lozada, Genel Yayın Yönetmeni, Foreign Policy (CFR)
2003: Carina L. Dennis, kıdemli editör, Nature Dergisi
2006: Debo Adesina, Editör, The Guardian Gazeteleri
2008: Anderson Cooper, CNN sunucusu
2008: Kristine Stewart, CBC ve Twitter Kanada
2008: Shakira, şarkıcı
2008: Leonardo Di Caprio, aktör ve BM İklim Değişikliği Barış Elçisi
2010: Wyclef Jean, rapçi
2013: Chelsea Clinton
2015: Ivanka Trump, Başkan Trump’ın Kıdemli Danışmanı
2019: Gary Liu, CEO, South China Morning Post
Genç Küresel Liderler programı, kamu ve özel sektörlerin işbirliğiyle geleceğin liderlerini yetiştirmeyi amaçlıyor. Bu ortaklıklar, devletler ve büyük şirketlerin güçlerini birleştirerek etkili çözümler geliştirmeyi hedefliyor. The Coca-Cola Company, Ernst & Young, Volkswagen, BP Amoco, Gates Vakfı, Google ve JPMorgan Chase gibi sponsorlar da desteğe katıldı.
Bu ortaklıklar, birçok işbirlikçi hükümetler ile ulusların küresel elitlerin çıkarlarına teslim olmasına ve stratejik kurumlarının kontrolünden çıkmasına sebep olmuştur. Fakat COVID-19 salgını sırasında, ülkelerin kendi halk sağlığına özel yaklaşımlar geliştirmesi ve iklim politikalarına aktif müdahaleleri, küresel elitlerin çıkarlarının sarsılabileceğini ortaya koymuştur.
Bilinçlenme artıp ve insanlar propaganda karşısında daha dirençli hale geldikçe, dengeli, barış dolu ve uyum içinde bir dünya yaratma hayalinden vazgeçmediklerinde, dünya küresel elitler ve onların işbirlikçileri için giderek daha zor bir hedef haline gelir…
Bu makale; insanlığın onuruna ve özgürlüğüne değer veren her bireyin bilmesi gereken kritik meseleleri ele alırken, küresel elitlerin ve dünyanın dört bir yanına dağılmış işbirlikçilerinin “yenilmez” olduğu yanılgısını oluşturmak değildir, aksine insanlar izin vermediği müddetçe insanlık aleyhine olan “Büyük Sıfırlama” gibi hedeflerini asla başaramayacakları gerçeğini ortaya koymaktır. Bunlara izin vermemek, onlar için kötü haberlerin başlangıcı olacaktır.
Guwuste.com
Kalk ve uyar! Kötülüğe de dur de!