Tehlikeli Karışımlar

 

Azot, dünya sınırlarını koruma görevini üstlenirken artan dünya nüfusunun beslenmesinde kritik bir rol oynamaktadır.

 

Azot, insan beslenmesinde ve dokuların yapısında kritik bir rol oynar; ayrıca iklim değişikliği ve biyolojik çeşitlilik kaybı üzerinde de büyük etkilere sahiptir. Modern tarımın sera gazı emisyonlarının yaklaşık üçte biri, azot kullanımından kaynaklanmaktadır. Bitkiler için hayati olan azot, toprakta nitrat veya amonyak formunda ve sınırlı miktarlarda mevcuttur; bu formlar doğal yollarla kolaylıkla elde edilemez. Azotun doğal ve tarımsal sistemlerdeki döngüsü, bitkiler ve hayvanlar tarafından kullanılabilir bir forma dönüştürülmesini gerektirir ve bu süreç her zaman kolay olmayabilir.

 

Monokültür tarım sistemleri, endüstriyel sentetik gübrelerin kullanılmasıyla azot döngüsünü bozuyor ve bu durum, ekosistemlere ve insan sağlığına zararlı olan azotun atmosfere ve su kaynaklarına sızmasına sebep oluyor. Böylelikle yeraltı suları ve atmosferin azot kirliliği, ekosistemlere ve insan sağlığına ciddi zararlar görüyor. Modern endüstriyel tarımın bazı tahıl ürünleri ve özellikle baklagiller üzerine yoğunlaşması, doğal dönüşüm ve simbiyotik fiksasyon süreçlerini baskılayarak çevreye fazla miktarda azot salınımına yol açıyor.

 

Nitratça zengin suların toprağa sızması, kıyı bölgelerinde alg patlamalarına ve ölü bölgelerin oluşmasına yol açar. Atmosferdeki amonyak, şehir kaynaklı nitrik oksit ile tepkimeye girerek amonyum nitrat oluşturur; bu da hava kirliliğine katkı sağlar ve nitroz oksit salınımı ile sera etkisini güçlendirir. Ayrıca, sentetik kimyasal gübrelerin büyük bir kısmının etkisiz geri dönüşümü çevreye zararlıdır.

 

Bitkiler tarafından kullanılmayan fazla azot, su kirliliğine ve sera gazı emisyonlarına yol açan atık azota dönüşebilir. Dünya çapında, yıllık azot fazlalığı yaklaşık 130 milyon metrik ton olup, bu miktar kabul edilebilir 60 milyon metrik ton sınırını aşmaktadır. Avrupa Komisyonu ve Birleşmiş Milletler, 2030 yılına kadar tarımsal kaynaklı azot atığını ortadan kaldırmayı hedeflerken, uzman endüstriyel gübre üreticileri ve yeni yöntemlerin bu atığı önemli ölçüde azaltamayacağını belirtiyorlar. Bu durum, tarımsal üretimde düşüşe, hayvancılık veya bitki yetiştiriciliği alanlarında uzmanlaşmaya yönelik yapısal değişikliklerin zorunluluğuna işaret ediyor.

 

Batı ülkelerinde insanların protein ihtiyacının %70’i hayvansal kaynaklardan karşılanmakta; bu, hayvan yemi için, tahıllar da dahil olmak üzere, artan bir talep yaratmaktadır. Ancak bu sentetik gübreli üretim biçimi, çeşitli sağlık sorunlarına yol açabilmektedir. Avrupa tarım politikası, Avrupa’nın kendi kendine yeten bir yapıdan ihracatçı bir konuma geçmesini amaçlamaktadır. Ürün dönüşümü, tarım ile hayvancılığın entegrasyonu ve daha az et tüketimi gibi alternatif gıda üretim yöntemleri bulunmaktadır. Bu yöntemler, 2050 yılına kadar dünya nüfusunu sentetik gübre kullanmaksızın besleyebilme potansiyeline sahiptir.

 

Aşırı sentetik gübre kullanımının ana problemi, toprağın verimliliğini azaltmasıdır. Toprakta azot sabitleme, simbiyotik fiksasyon, bitki ve hayvan ilişkilerinin düzenlenmesi ve et tüketiminin azaltılması gibi yöntemlerle bu sorun çözülebilir. Agroekolojik yaklaşımlar, Avrupa’nın yem ithalatına gerek kalmadan kendi nüfusunu besleyebileceğini ve küresel güneyde ormansızlaşmayı durdurabileceğini ortaya koyuyor. Fakat, Avrupa Birliği’nin ‘tarladan sofraya’ stratejisi, politik eksiklikler sebebiyle bu hedeflere tam anlamıyla ulaşamıyor.

 

19. Yüzyılın sonlarında, Amerika’nın Büyük Ovalarının tarıma açılması ve Avrupa ile İngiltere’ye yoğun tahıl ihracatı, ilk gıda rejiminin oluşmasına neden oldu. İkinci gıda rejimi, devletin tarım üzerindeki kontrolünü ve Yeşil Devrim sırasındaki endüstriyel gübre kullanımını içeriyordu. 1980’lerde başlayan üçüncü gıda rejimi ise, neo-liberalizmin etkisi altında yeni pazar arayışlarına ve büyük miktarda hayvan yemi ithalatına öncülük etti.

 

Günümüzde Küresel Elit Şeytanların tamamen ele geçirmek için çalıştığı endüstriyel tarımın azot döngüsünü bozduğunu, bunun da gezegensel sınırların aşılmasına neden olduğunu ve dünyayı da organik olarak besleme olasılığını tehlikeye attığını gösteriyor.

 

Şunu da asla unutmamalıyız;

Bu makalemizde anlatılmak istenen insanlık aleyhine olacak tüm girişimleri organize eden Küresel Elit Şeytanların yenilmez oldukları yönünde algı oluşturmak asla değildir. Aksine insanların uyanık olduğu, mücadele etmek için kollektif olarak bir araya geldiği ve çalıştığı müddetçe insan nesline düşman Büyük Şeytanın, Küresel İşbirlikçi küçük şeytanların ve dünyanın dört bir yanına dağılmış işbirlikçilerinin planlarının zayıf olduğunu ve kötülükleriyle beraber kolaylıkla da bertaraf edilebileceğini göstermektir. Bunun başlangıcı da insanları uyarmaktan ve uyandırmaktan geçer.

 

Küresel Elit Şeytanlar, insanları kendilerine hizmet edecek köleler haline getirmek amacıyla uygulamaya koymaya çalıştığı Küresel Totaliter Tek Yönetişimi sağlayıp Büyük Sıfırlama hedefini gerçekleştirmek için hiçbir taşın altını boş bırakmamacasına gizli planlarına rağmen yerde ve gökte hiçbir şey gizli değildir. Merak ettiğiniz, okuduğunuz ve bir küresel Büyük Sıfırlama planının daha ifşasını fark ettiğiniz için teşekkürler…

 

Guwuste.Com
Kalk ve uyar! Kötülüğe de dur de!
(Kalk ve uyan! Kötülüğü durdurun!)